Στις 28 Μαΐου τα παιδιά της ΣΤ΄ τάξης επισκέφθηκαν με λεωφορείο τη λίμνη Κερκίνη στον Ν. Σερρών στα πλαίσια περιβαλλοντικού – οικολογικού προγράμματος σε συνεργασία με τον Οικοπεριηγητή. Το πρόγραμμα ξεκίνησε στο χωριό Κερκίνη Σερρών, στους πρόποδες του Μπέλλες (Κερκίνη). Μετά από μια σύντομη παρουσίαση της ιστορίας της λίμνης αλλά και της σημασίας της για τον ντόπιο πληθυσμό ως αποταμιευτήρας νερού και υδροβιότοπος, ξεκινήσαμε να τη γνωρίσουμε από κοντά. Φορέσαμε όλοι και όλες σωσίβια και μπήκαμε σε τρεις βάρκες. Ο κ. Γιάννης, ο καπετάνιος μας, μας εξηγούσε σε όλη τη διαδρομή όλα όσα βλέπαμε, τα πουλιά, το δάσος που απέμεινε, τη συμβολή του ποταμού Στρυμόνα με τη λίμνη Κερκίνη. Κάποια στιγμή οι βάρκες έσβησαν τις μηχανές και κόπασαν οι φωνές μας, για να μπορέσουμε να απολαύσουμε τα πουλιά. Στην επιστροφή οι βάρκεςέκαναν ελιγμούς για να μην ενοχλήσουμε τα νούφαρα.

Αφού βγήκαμε από τις βάρκες, οδηγηθήκαμε στα βουβάλια που εκτρέφουν κάτοικοι της περιοχής. Ήταν αξιαγάπητα παρά τη βαριά μυρωδιά τους. Θέλαμε όλοι να τα ταΐσουμε και να φωτογραφηθούμε μαζί τους.

Ήταν μια υπέροχη επίσκεψη από τις καλύτερες που έχουμε πραγματοποιήσει!

Στις 23 Μαΐου, ημέρα Παρασκευή,  με σύμμαχο τον καλό καιρό και σε συνεργασία με την Ιατρική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όλες οι τάξεις του σχολείου μας επισκεφθήκαμε το δάσος του Φιλύρου. Τα λεωφορεία μάς άφησαν στη θέση Αμαδρυάς, όπου μας περίμεναν οι συνεργάτες του προγράμματος Ταξιδιωτική Παιδαγωγική. Χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες (ανά τάξεις) και με την καθοδήγηση των συνεργατών και τη συνοδεία των δασκάλων ξεκινήσαμε την πορεία μας στο δάσος του Φιλύρου.

Αρχικά έγινε μια ενημέρωση για τη συμπεριφορά μας στο δάσος αλλά και τις αντιδράσεις μας σε περίπτωση συνάντησης με διάφορα ζώα (μέλισσες, μυρμήγκια, φίδια κ.ά.). Στη συνέχεια ξεκίνησε η πεζοπορία μας μέσα στο δάσος με χρήσιμες πληροφορίες για τη στάση του σώματός μας κατά την ανάβαση και την κατάβαση. Θαυμάσαμε υπέροχα αγριολούλουδα και χαρήκαμε τα μελωδικά πουλιά. Άλλα ζωάκια δε συναντήσαμε. Κάναμε μια στάση στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όπου φάγαμε και συμμετείχαμε σε ομαδικές δραστηριότητες.

Στην επιστροφή οι μεγάλες τάξεις είχαν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους και στην αναρρίχηση. Οι υπόλοιποι παίξαμε παιχνίδια εμπιστοσύνης και στο τέλος αποχαιρετήσαμε τις συνεργάτιδες του προγράμματος και τον υπεύθυνο κ. Ηλία.

Πολλά παιδιά εξέφρασαν την επιθυμία να επισκεφθούν το δάσος και με την οικογένειά τους. Ευχαριστούμε όλη την ομάδα της Ταξιδιωτικής Παιδαγωγικής για τις υπέροχες εμπειρίες στις οποίες μας μύησαν!

Στις 15 του Μάη οι μαθητές της έκτης τάξης είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά το “νέο”  τους σχολείο. Ξεναγήθηκαν στους χώρους του και ενημερώθηκαν σχετικά με τη λειτουργία του. Εξέφρασαν απορίες, συζήτησαν, συνάντησαν φίλους, αδέρφια, παλιούς συμμαθητές και  γενικά  είχαν μια όμορφη και ευχάριστη εμπειρία. Ευχαριστούμε την υποδιευθύντρια του σχολείου για τη θερμή υποδοχή και ευχόμαστε στα παιδιά μας δημιουργικά και χαρούμενα χρόνια στο γυμνάσιο!

Οι μαθητές και οι μαθήτριες των τμημάτων της Δ΄με τη συνοδεία των δασκάλων τους αλλά και των Ιταλίδων δασκάλων που φιλοξενήσαμε, επισκέφθηκαν το Μουσείο Βασιλικών Τάφων της Βεργίνας. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί σύνθεση των κειμένων των παιδιών του Δ2 σε σχέση με τη συγκεκριμένη εμπειρία την οποία αποτύπωσαν και εικαστικά:

“Στην αρχή περιμέναμε ώρες να έρθει η τροχαία. Η εκδρομή ξεκίνησε με μία βαρετή αναμονή μέχρι οι τροχονόμοι να ελέγξουν αν είναι ασφαλές να φύγουμε με το συγκεκριμένο λεωφορείο.

Πάνω στο λεωφορείο η ξεναγός μας, η κ. Ιωάννα, μας μιλούσε για την ιστορία της Βεργίνας και της Θεσσαλονίκης. Όταν φτάσαμε, κατεβήκαμε από το λεωφορείο και τρώγαμε το κολατσιό μας μέχρι να φτάσουμε στο Μουσείο περπατώντας.

Έξω από το Μουσείο γνωρίσαμε δυο φίλους, δυο σκυλιά. Καθώς μπαίναμε, ο χώρος ήταν γεμάτος με πανέμορφα λουλούδια. Μόλις μπήκαμε μέσα μας έδωσαν ακουστικά για να ακούμε τι μας έλεγε η ξεναγός μας, που ήταν συνδεδεμένα με έναν ασύρματο.

Στο Μουσείο είδαμε μακεδονικούς τάφους, επιτύμβιες στήλες, προσωπικά αντικείμενα του Φιλίππου Β΄, βασιλικές λάρνακες και τοιχογραφίες. Είδαμε τη χρυσή λάρνακα, αλλά τα κόκαλα δεν ήταν μέσα. Τα έδωσαν σε πανεπιστήμιο για να τα διατηρήσουν.

Λόγω έλλειψης χρόνου δεν προλάβαμε να πάμε στο δεύτερο μουσείο (Πολυκεντρικό Μουσείο Αιγών), αλλά ήταν η καλύτερη εκδρομή. Γυρίσαμε στο σχολείο στις 2 η ώρα με φανταστικές αναμνήσεις απ’ τη Βεργίνα. Θέλω πολύ να ξαναπάω και με την οικογένειά μου!”